De langzame weg Rome - Antwerpen Lente en Zomer 2012. Over de kam van de Apennijnen, de Po vlakte over de Alpen door het zwarte woud terug naar huis. In 2014 wordt er van de provincie Syracuse in Italië naar Rome gestapt en 2017 wordt de reis uit Antwerpen naar het noorden verder gezet.
24 mei 2012
Dag 37 23 Mei Villanova Sull'Arda
Na Tuoro aan het Lago Transimeno heb ik voor het eerst weer toegang tot het internet. Maar dankzij de SMSjes aan Eva blijven jullie toch op de hoogte.Vandaag kan ik ze dus even verlof geven. Iedere avond krijg ik ook een gepersonaliseerd berichtje met het weer voor de volgende dag. Ik kan zelfs rekenen op een weerman Jacques en een weervrouw Jozefien die elkaar aflossen. Mijn basiskamp draait als gesmeerd.
Even na het vertrek blijkt een brug op de route afgebroken te zijn. Dat levert een paar extra km's op, maar daar voorbij gaat het vlot. Een PO-kilometer weegt blijkbaar minder zwaar dan een in de Bergen. Na enkele kilometers verlaat ik de via Francigena die meer naar het westen loopt. Het was gezellig enkele dagen wat mensen te ontmoeten die ook aan hun tocht bezig waren. Het is helder weer en ik zie zowel de Apennijnen als de met sneeuw bedekte Alpen maar dat is toch nog 3 dagen stappen verder. Onderweg loop ik wat vertraging op want het blijkt dat de krieken hier volop staan te wachten om geplukt te worden, hetgeen we niet kunnen negeren. Buiten de kleine stadjes is het hier ongelofelijk rustig en heerst er een aparte sfeer. 'S avonds vind ik een hotelletje in Villanova Sull'Arda.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten